Van stadssnelweg naar publieke ruimte

Scharnier Wet-Belliard

Mobiliteit

Profiel Regentlaan/Kunstlaan

De boulevards tussen Belliard en Kunst-Wet. Dwarsprofiel.
© Rien van de Wall & Wim Menten

De aansluiting met de Wet- en de Belliardstraat is het belangrijkste punt van verkeersuitwisseling op de boulevards. De kruispunten werken als een scharnier, waarin de primaire weg afbuigt naar de Europese wijk en een secundaire weg het ringtracé voortzet. Het is in het herinrichtingsvoorstel de plek waar de relatieve ruimte-inname door het gemotoriseerd verkeer het grootst is. De ontwerpsnelheid van deze wegen is 50 km/u.

De inrichting van het openbaar domein wordt hier bepaald door de noodwendigheden van het verkeer, in het bijzonder het wegwerken van de weefbewegingen op het korte vak (70 m!) tussen de Kunst-Wettunnel en de Troontunnel. Verkeer van de Wetstraat richting Louiza moet er invoegen en weven met verkeer komende van het noorden, dat de ringlanen verlaat om de Belliardstraat in te rijden. [1] Een oplossing wordt bereikt door de Kunst-Wettunnel open te houden en de Troontunnel te sluiten.

Tussen Kunst-Wet en Belliard is toegang tot de aanliggende panden mogelijk via ventwegen (ontwerpsnelheid 30 km/u).

Het metrostation Kunst-Wet, onder het gelijknamige kruispunt, biedt overstapmogelijkheid tussen de lijnen 1 (Erasmus-Herrmann-Debroux) en 4 (Berchem-Simonis-Luxemburg-Churchill).

Ruimtelijke visie

Het komt erop aan dit verkeersknooppunt overzichtelijk te organiseren, met respect voor de stedelijke context van de Koninklijke en de Europese wijk. De openbare ruimte die niet voor het autoverkeer bestemd is, biedt slechts plaats voor trottoirs en tweerichtingsfietspaden. Verblijfsruimte moet op privédomein gerealiseerd worden (zoals overigens door het Stadsproject Wet voorzien wordt [2] ).